Beslissen

21 augustus 2017

Beslissen

Leven is ook keuzes maken. Vaak zijn het keuzes die steeds weer terugkeren, zoals welke kleren we aan willen trekken of wat we op het menu willen zetten. Daar kom je wel uit, ook al kost het soms heel wat tijd door het maken van de nodige afwegingen. Maar het overkomt ons ook wel eens, dat we vol zijn van een situatie waarbij we niet kunnen beslissen wat goed is om te doen. Dan kun je te maken hebben met een morele vraag, een gewetensvraag. Om te onderzoeken welke gewetensvraag in een bepaalde situatie in het geding is heeft de afdeling geestelijke verzorging van Jeugdhulp Friesland onlangs de praktische ‘Box voor morele jamsessies’ ontwikkeld.

Een gewetensvraag begint met: mag ik …, of moet ik.. Dat kunnen twee heel lastig te beantwoorden vragen zijn. En de gewetensvraag zelf kan ook lastig te formuleren zijn, omdat die leunt op een innerlijke waarde waarvan je je niet altijd bewust bent. 

Zo vertelde Rosy mij laatst over het dilemma waarvoor zij heeft gestaan. Zij heeft ooit besloten tot abortus. Zij was toen in een crisistoestand geraakt en zou haar kind niet hebben kunnen opvoeden. Nu zijn haar omstandigheden veranderd. Zij heeft een relatie, maar zij voelt echter schaamte over haar beslissing toen, gecombineerd met het feit dat zij nu wel een kind zou willen. We verkennen voor wie zij zich schaamt. Rosy vult in welke waarden voor anderen mogelijk belangrijk zijn en worstelt daarmee. Zij voelt zich niet meer vrij in haar eigen denken. Samen gaan we op zoek naar haar eigen waarden en haar eigen gewetensvraag. Rosy’s kernwaarde was en is het kunnen bieden van zorgzame betrouwbaarheid in de opvoeding vanuit respect voor het opgroeiende leven. Haar gewetensvraag toen was: mag ik abortus plegen. En: moet ik abortus plegen. Die heeft zij beide met ja beantwoord. De eerste gewetensvraag die zij zichzelf nu stelt, is: mag ik zwanger (proberen te) worden. 

In het Jodendom gaan we ervan uit dat de schepping imperfect is. Het is aan de mens hem te vervolmaken. Dat vraagt om doen. En doen is steeds opnieuw, in al onze imperfectie, keuzes maken op grond van eigen morele afwegingen en omstandigheden. 

Willie Parker, belijdend christen en abortusarts in de VS, heeft onlangs een boek geschreven over zijn leven als abortusarts en over de vrouwen die hij behandelt: Life’s work. A moral argument for choice. Het is een emotioneel pleidooi van een wetenschapper en een gelovige om abortus te accepteren als een van de voortplantingskeuzes die vrouwen en stellen hebben.  Ook pleit hij ervoor om respect te hebben voor de omstandigheden waaronder vrouwen deze keuze maken. 

Als geestelijk verzorger kan ik dat doen door Rosy te ondersteunen in het ontdekken van haar eigen waarden. Om daar weer verbinding mee te maken en zich sterker te voelen bij het nemen van een beslissing.

Petra ter Berg